pagina 522 van 862, 8615 meldingen in totaal
[1] « 520 | 521 | 522 | 523 | 524 » [862]
| gemeld op | rubriek | melding | datum | locatie |
|---|---|---|---|---|
| 13-12-2010 14:15 | Anders: foute uitspraak; hypercorrectie | Het valt me op dat veel tv-presentatoren een 'z' uitspreken waar een 's' staat. Bijv. zoms. Ook de goed-nederlandse uitspraak van zestig, zeventig, uitgesproken als sestig, seventich, n.l. onder invloed van de t die er in het middelnederlands voor stond, (in tegenstellling tot het correcte zes, zeventien) wordt vaak geweld aangedaan. Zelfs Frits Wester maakt er zich schuldig aan. Is het misschien een hypercorrectie onder op de Amsterdamse z die als een s wordt uitgeproken. | 13-12-2010 | tv |
| 13-12-2010 14:08 | Opvallende zinsconstructies | 'Da ka je ...nu wel zeggen, maar ... .' in plaats van 'Dat kun je ...'. Weglating van de eindklanken in deze gesproken reactie in talkshows sinds Sonja Barend die ermee begon. Nog te horen in De Wereld Draait Door. "Kun" wordt "kan" uit de spreektaal. Deze uitspraakwijze werkt als een solidariteitsargument. Drukt uit dat de interviewer dicht bij de spreker wil staan, dat hij de taal van het volk spreekt, daar ook bij hoort, heel gewoon is. Zo'n interviewer brengt het gelijk van de massa met zich mee, daar kan een spreker zich in ieder geval bij op zijn gemak voelen, hij mag alles kwijt, de camra's mogen niet hinderen, het is een gewone boel hier. De interviewer introduceert zich als eén stem uit de velen. Die stem draagt het gelijk van die velen met zich mee. De spreker is gewaarschuwd, tegen zo'n interviewer is het moeilijk opboksen, die draagt het goede en het juiste (van het volksinzicht) uit. Moeilijk om je dan nog te verweren. | 13-12-2010 | talkshows tv |
| 13-12-2010 13:48 | Ouderwetse woorden | 'Goh' en 'joh' als solidariteitsargumenten. De spreker kruipt op de schoot van zijn gesprekspartner met deze woordjes. Er is wel enig verschil in het effect. 'Goh' heeft als uitroep vele emotionele connotaties, als : 'Ik luister heel goed naar je', 'ik sta heel dicht bij je, met enige tegensputterende verbazing, ik neem over wat je zegt maar misschien is er toch twijfel mogelijk'. Vervolgens komt een vraag waarop al bijna niet meer kritisch en met afstand gereageerd kan worden. Zo'n vraag bevat dan vaak een impliciet antwoord dat wel juist moet zijn na zo'n 'Goh ...' 'Joh ...' kruipt zo mogelijk nog meer door het aarsgat om de intieme eenwording met innerlijk van de spreker aan de duiden. Dit kan al helemaal niet worden tegengesprokeen, de interviewer is immers ineens amicaal met je, een intieme vriend. Het valt ook op de woordjes plotseling opduiken, vooral als er flinke tegenargumenten in het gesprek waren geleverd die wel eens succes zouden kunnen hebben bij het publiek. Daar moet de interviewer zich dan tegen teweer stellen. Natuurlijk blijkt ook dat de interviewer de stijl van de schouderklop beheerst en niets kwaads met je voorheeft. Hij staat schouder aan schouder naast je, hij is mèt je. | 13-12-2010 | talkshows tv. |
| 13-12-2010 13:43 | Anders: de 'het'ze | Het is opvallend bij hoeveel nederlanders er geen gevoel meer is voor het mannelijk/vrouwelijk danwel onzijdig zijn van zelfstandige naamwoorden. De 'het'-manie wordt steeds ernstiger en ik vind het ontzettend lelijk. 'Het' prospectus en dat soort ongein. Afschuwelijk. Ook al vindt Van Dale dat het kan. Nog even en het wordt 'het man' en 'het vrouw'. | 13-12-2010 | |
| 13-12-2010 13:26 | Opvallende zinsconstructies | 'Wat je ziet, is dat ....... ' Deze formulering wordt zo vaak gebruikt, dat het bijna een staande uitdrukking is in ieder debat. Ze wordt gebruikt als onontkoombaar argument. 'Wat je ziet', moet doelen op een waarneming en daarmee op een feit. En een feit kan niet worden ontkend.'Je' in de betekenis 'men, iedereen' maakt de uitspraak nog meer onontkoombaar, want 'iedereen' zou de uitspraak immers onderschrijven. Natuurlijk heeft de spreker niet echt iets 'gezien'. Het werkwoord 'zien' wordt overdrachtelijk gebruikt. Het staat voor een waargenomen maatschappelijk verschijnsel dat, volgens de spreker, zich zoveel voordoet dat iedereen het kan opmerken. Ook al weer onontkoombaar, je moet wel een oen zijn wil je dat massale verschijnsel niet hebben opgemerkt. De stijl van de uitdrukking doet aan als jongerentaal. En dat willen we toch allemaal, scherpe zintuiglijke waarnemingen doen met de onbedorven blik van een jongere, nog zonder leesbril. De formulering heeft ook andere vormen:'Je neemt waar dat ....', enfin, het zou aardig zijn deze vormen eens te inventariseren. Iets voor Onze Taal? Vroeger gebruikte men 'Het is een feit dat...' Die retorische uitspraak hoort men minder. De retoriek is inmiddels zeker te opvallend geworden en behoort te weing tot de alledaagse, populaire taal. Gedateerd, dat 'Het is een feit dat ...'. Daarmee kun je als policus wel tussen de mottenballen. | 13-12-2010 | tv, radio, in gesprekken gericht op overtuigen, op gelijk krijgen |
| 13-12-2010 12:27 | Opvallende zinsconstructies | @12:19: helaas kent het Nederlands geen kernachtig equivalent van de Engelse uitdrukking "you missed the point". | 13-12-2010 | Dit meldpunt |
| 13-12-2010 12:22 | Opvallende zinsconstructies | @10:44: welkom op dit meldpunt. Als u zoekt onder "een van de", komt u nog vele voorbeelden tegen. Vooral de discussie over de openingszin van een Woordhoek van Ewoud Sanders is een aanrader. | 13-12-2010 | |
| 13-12-2010 12:19 | Opvallende zinsconstructies | 10:44 Op de Anton Pieck-verjaardagskalender waar de modale Nederlander in de WC dagelijks tegenaan kijkt gaat staat niet meneer Pieck maar zijn werk, en wie niet van Brahms houdt heeft waarschijnlijk niets tegen de man persoonlijk. Het is heel normaal met de naam van een kunstenaar zijn werk aan te duiden. | 13-12-2010 | |
| 13-12-2010 12:12 | Opvallende zinsconstructies | Ik heb vroeger geleerd: -het komt doordat -het is omdat Ik hoor steeds vaker: het komt omdat | 13-12-2010 | tv en in gesprekken |
| 13-12-2010 12:09 | Opvallende uitspraak | verschuiving van de klemtoon op de e naar de u in het woord "budget" | 13-12-2010 | tv, in gesprekken |
